20 Eylül 2016
TARIK AKAN NAM-I DEĞER DAMAT FERİT
Tarık Akan’ın amansız hastalığa yenik düşmesinden sonra vefatının ardından yapılan cenaze törenini hepiniz izlemişsinizdir.
70’li yıllardan bu yana evimizin abisi, yakışıklı delikanlısı, Hababam’ın Damat Ferit’i artık aramızda yok. Televizyondan cenaze törenini izlerken binlerce hatta milyonlarca insan da ona son görevini yerine getirebilmek için caddeleri, sokakları, meydanları hınca hınç doldurdu.
Herkese nasip olmaz böyle güzel cenaze törenleri. İstesen de doldurmazsın…
Halk sevdimi, vatandaş seni bağrına basar, ayni Tarık ağabeylerini bastıkları gibi. Dönemin genç kızlarının âşık olduğu, masum ve temiz yüzlü Damat Ferit oynadığı filmler ile halkımızın gönlünde taht kurdu. Bu gün onu gördük. Yaşadı, onuruyla yaşadı.
Yaşadı, dik durdu, eğilmedi. Yaşadı, kula kul olmadı.
Yaşadı, gençleri sevdi, öğrencileri sevdi, fakiri sevdi, en önemlisi, o halkını sevdi.
Binlerce koruması olmadı, onun halkı vardı. Onca şöhretine, zenginliğine rağmen kendisine katlar, yatlar, uçaklar alabilecekken, o elinin tersiyle hepsini bir kenara itti.
Gerçek sanatçıydı, aramızdan vakitsizce ayrıldı.
Oynadığı Baraj, Maden, Adak, Sürü, Yol, Derman, Pehlivan gibi sosyal içerikli filmlerde yüreğini ortaya koyarken kendi yaşam felsefesini de bu filmlere kattı. Hatırlayın, Ertem Eğilmez salon filmlerinde oynamıyor mazereti ile ona film çevirmedi. Ama o yılmadı, eğilmedi, kul olmadı, kendi yazdı ve kendi oynadı.
Hiçbir zaman Atatürk’ten ve laiklikten taviz vermezken, o Yeşilçam’da olanlara da kayıtsız kalmadı. Arkadaşlarının yanında olarak baskılara ve haksızlıklara karşı direndi. Yeri geldi bazı kesimler eleştirdi, sevmediler, adını anmadılar ama unuttukları halkın vicdanıydı. Onlara inat hatta nazire yaparcasına milyonlarca halk, halk adamını bağrına bastı. Yüreği sevgi dolu koca yürekli adam evimizin abisi Damat Ferit, artık aramızda yok.
Taş Mektebinde hayata öğrenciler yetiştirdi. Şöhretini çıkarı için kullanmadı. Parasını öğrencilere yatırdı. Eğitim aydınlanmadır, gelecektir dedi. Başkaları gibi kutularda para istiflemedi, gemiler almadı, bankada para biriktirmedi.
O, hep insan biriktirdi.
Bu gün o biriktirdikleri caddelere sokaklara taştı.
Halkı onu bağrına bastı. Yaşadı, onuruyla yaşadı.
Her zaman devrimciliği, laikliği ve Atatürk’ü savundu, değerlerinden taviz vermedi.
Hep karşı durdu, yolsuzluğa, adaletsizliğe, eşitsizliğe, haksızlığa….
Laik’ti, demokrattı, adaletliydi, vatanseverdi, aslında filmlerde kendini oynadı.
Onca şöhretine rağmen o halkıyla birlikte iç içe yaşadı. Onun için milyonlar sokaklara doldu taştı, gözyaşları sel oldu. O gerçek sanatçıydı.
Ruhu şad olsun, Allah Rahmet eylesin, iyi, mert, yürekli insandı.





Comments are closed.